Windparken en zonneparken zijn noodzakelijke, nieuwe energiebronnen. De windturbines worden wel steeds hoger, tot soms 240 meter. In het volgebouwde Nederland zijn er dus altijd veel omwonenden die zicht hebben op die windturbines en de gevolgen ervan meemaken. Ook het volbouwen van weilanden met zonnepanelen roept weerstand op. De ontwikkelaar kan nog zo mooi beschrijven dat er bloemrijk grasland naast de zonnepanelen wordt ingezaaid. En dat er schapen omheen gaan lopen. Hectares vol zonnepanelen wijken op het oog weinig af van een kassencomplex. In een kas staat ook groen. Maar dat is niet hetzelfde als een groene weide, vinden omwonenden.
In Brabant hebben we beroep ingesteld tegen een vergunning voor zo’n zonnepark. De omwonenden willen geen zonnepark. Ze vinden dat de panelen beter op de daken van woningen of bedrijven kunnen liggen. En dat het landschap open en groen moet blijven. En als de groene open weide dan toch moet verdwijnen, willen omwonenden een groenstrook tussen het zonnepark en hun woningen. De rechtbank oordeelde dat de gemeente het plan niet goed heeft onderbouwd. Ook de landschappelijke inpassing van het zonnepark voldeed niet. De gemeente moet haar huiswerk over doen en met een beter plan komen.
Door de stikstofproblemen liggen de procedures voor windturbines stil. Omwonenden lukt het overigens niet zo vaak om een windpark bij de Raad van State tegen te houden. Het is de vraag wat 2020 gaat brengen.