Praktijkverhaal: deze mediation-zaak zat muurvast

‘Pasgeleden begeleidde ik een mediation tussen 2 buren, die elkaar inmiddels niet meer konden luchten of zien. Kortgezegd ging de discussie over een aantal struiken waarvan het de vraag was tot wiens tuin deze behoorden. Een van de buren had een aantal struiken verwijderd. De andere buren zat het vooral hoog dat dit zonder overleg was gebeurd.

In het kennismakingsgesprek dat ik van te voren met beide partijen los van elkaar voerde, bleek 1 van de buren ernstig ziek

De andere buren waren daarvan op de hoogte. De buurvrouw met de zieke partner werd daarom tijdens de mediation bijgestaan door een goede vriendin.

Toen de eerste gezamenlijke mediationsessie startte bleek het wantrouwen tussen partijen heel groot

Beide partijen uitten hun ongenoegen over de ander en een oplossing leek ver te zoeken.

Ik besloot tot een zogenaamde ‘caucus’: een korte schorsing waarbij ik met beide partijen los van elkaar sprak om te peilen hoe ze tot dan toe terugkeken op de mediation. Ik vroeg hen of ik nog iets zou moeten weten en om te vragen ‘wat als we er niet uitkomen?’ en ‘hoe ziet jouw ideale oplossing eruit?’ De buurvrouw met de zieke partner gaf toen aan graag een oplossing te willen, maar vond het lastig zonder haar man erbij. Ze stelde voor dat de buren een geheel nieuwe tuin zouden betalen.

De buurman liet weten een paar struiken te willen vergoeden, maar niet meer dan dat

Dan zouden ze elkaar wel bij de rechter zien. Hij legde ook uit dat hij vandaag alleen was gekomen door een bijzondere reden: zijn vrouw is ernstig ziek. En dat hij hierdoor dus met extra gemengde gevoelens zit. Na de caucus werd de mediaton weer hervat.

Het leek er op dat partijen nog behoorlijk van elkaar verwijderd waren voor een oplossing. Totdat de buurman uitlegde waarom hij hier vandaag alleen was gekomen: omdat zijn vrouw er wegens een ernstige ziekte niet bij kon zijn. Daar reageerde de buurvrouw zeer empathisch op naar de buurman - zij zat er immers zelf ook zonder haar zieke echtgenoot.

Dat bleek de positieve ommekeer in de mediation

Partijen bereikten binnen een half uur alsnog een oplossing waar beiden blij mee waren.

Deze mediation liet me weer eens beseffen: onder de laag van standpunten zit vaak waar het echt om draait tussen mensen: openheid en begrip voor elkaars situatie en gevoelens. Het begrip voor elkaars verdrietige privé-situatie bleek de deur naar empathie bij beide partijen open te zetten. Het is dan ook mijn ervaring dat zodra mensen elkaar het gevoel geven ‘ik luister naar je en sta open voor jouw verhaal’ is een oplossing vaak zo gevonden. En het mooie hiervan is: werkt het niet allemaal voor ons ook zo? Een mooiere maatschappij begint echt bij jezelf.‘

Ronald van Dijk